*** BABALI KÖYÜ SAHİLİ *** (İzmit/Kandıra'ya 40 km uzaklıktadır)

Uzun yıllar Çarlık Rusya ile aralarında süren savaşların ardından 1860`lı yıllarda büyük bir soykırıma tabi tutularak Osmanlı topraklarına sürülen Çerkez kardeşlerimizin gemilere doldurularak getirilip atıldıkları kıyılardan biriside Babalı Sahili'dir..
Sürgün sonrası hastalık ve salgından binlerce Çerkez hayatını kaybetmiştir...
Her sene Türkiye ve dünyadaki Çerkez kardeşlerimiz 21 Mayıs 1864 olarak kabul ettikleri sürgün ve soykırım tarihini anmak için Babalı sahilinde bir araya gelirler...''Modern tarihin en büyük kitlesel nüfus hareketlerinden biri olan Çerkes sürgünü esnasında deniz gibi kan akıtıldı. Gemiye binmek için aç bîilaç kıyıda yağmur çamur içinde, ölüm iniltileriyle bekleşenler, yanaşan gemiye üşüşüp istîab haddinden çok fazla bindiriliyorlardı. Gemiler de daha fazla para alabilmek için çok yolcu alıyor, bu yüzden fazla yol alamadan batan gemilerin sayısı da çok fazlaydı. 1864 Mayısında, Trabzon'daki Rus konsolosunun yazdığına göre 30 bin kişi açlık ve hastalıktan kırıldı. Gemilerde hastalık alameti gösteren olursa derhal denize atılıyordu...
Bu acımasız sürgünün şahitlerinden Musa Kunduk Paşanın hatıratından;
'… İnsanların perişanlığını hayretler içinde temaşa ettiğimi gören istasyon yetkilisi koşarak yanıma geldi ve gözleri yaşla dolarak dedi ki; 'Ekselans, dünyada bu acıklı manzarayı seyredip de kalbi burkulmayacak insan var mıdır? Allah'tan korkmak lazım. Bu topraklar onların yerleridir. Ne hakla onları bir bilinmezin içine sürüyoruz? Nereye gittiklerini sorduğumda, Osmanlı Devleti'ne diyorlar. Ama nasıl ve ne zaman? Onları neler bekliyor, belli değil. Bu konularda hiç bir bilgileri yok.' diyordu...''
http://www.kandirahaber.com/haber/251/cerkez-surgununun-146-yili-babali-sahilinde.html

İçimde kavgalar bitmiş, dünya şuracıkta dursun der gibiyim şu an. Daha önce hiç farketmemiştim, Adın'la zenginleştiğimi, sonsuz bir hazineye doğru yol aldığımı. Öylesi güzel ki, adın!...

Az önce bir arkadaş verdin bana... Adı, huzur. Ne de güzel ona yaslayıp başımı, hiç konuşmadan anlaşmak. Hiç gitmesin istiyorum yanımdan..
Ne güzel bir dost, adı huzur, adı huzur...
İki hece, tek yürek atışı...

Hergün yüzlerce hayal kurarsın, hiç biri gerçek olmaz....
Birgün bir gerçek yaşarsın, hiç bir hayale sığmaz.....